“Хүсээгүй амьдрал”
Аз жаргалтай үед ч, зовлон гуниг хурсан үед ч тэр дэргэд байдаг. Хэзээнээс хэрэглэж эхэлснээ мэдэхгүй ч тэр аль хэдийн хүн бүрийн бас миний хэрэгцээ болчихсон.
Арван жилийн найзуудтайгаа уулзах, амралт зугаалгаар явах, найзын төрсөн өдөр, тэмдэглэлт ой гээд тэр бүгдэд хамт байж л байдаг. Миний дотны гэмээр ч юм шиг нэгэн зүйл.
Гэхдээ тэр намайг өвтгөдөг бас ухаан мэдрэлгүй болгодог. Түүнийг согтууруулах ундаа буюу архи гэдэг.
Удаан уулзаагүй найзуудтайгаа нэгэн оройг үнэхээр гайхалтай өнгөрүүлсэн. Мах шарж идээд, хүйтэн пиво уугаад цаанаа л нэг хачин сайхан. Шөнийн 4 цагт гэртээ очсон байх.
Ээж уйлаад л, аав сандраад л эмч нар гүйлдэхийн үед ухаан орвол ах минь сэхээн амьдруулах тасгийн орон дээр үхэл, амьдралыг заагт хэвтэж байв.
Би аав, ээжтэйгээ муудалцаад, ахыгаа хэвтэрт ортол нь зодчихсон байсан.
Ээжээс асуувал уйлахаас өөр юу ч хэлсэнгүй. Хамаатны эгч орж ирээд тас хийтэл алгадах үед би юу хийснээ санах гэж хичээсэн боловч үнэхээр санахгүй байв.
Ямар гайгаар энэ хар усыг шунаж уувдаа, миний газар дээрх ганц ахыг л бидэнд үлдээчих гэхээс өөр юу ч надад бодогдсонгүй.
Үүнээс хойш гурван цагийн дараа ах минь дахиж надад зөвлөхгүй, намайг тэврэхгүй, үнсэхгүй бас дахиж аав ээждээ эрхлэхгүйгээр биднээс яваад өглөө.
Үгүй ээ би ийм юм хүсээгүй...
Надад амьдрах хүсэл алга. Аав, ээжийнхээ царайг харахаас гэмшиж байна. Ах минь та намайгаа битгий уучлаарай.
Энэ өдрөөс хойш архины зохистой хэрэглээ гэдэг үг энэ тэнд харагдаж, чихэнд сонсогдох боллоо. Энэнээс өмнө би хэзээ ч ийм үг олж харж байгаагүй мэт. Үгүй ээ харахыг ч хүсдэггүй байж.
Та нар минь надаас ухаантайдаа. Архи, согтууруулах ундаанаас аль болох татгалзаж, хэрэглэсэн бол тохируулан хэрэглэж над шиг алдаа дутагдал гаргахгүй байхыг чин сэтгэлээсээ хичээнгүйлэн гуйя.
Залуус дүү нарыгаа над шиг алдах вий гэхээс сэтгэл минь шимширч байна. Залуусаа чамд бүх зүйл байгаад архитай л хамт байвал тэр бүхэн чинь юу ч биш болдог юм шүү.