Амьдрал гэдэг богинохон атлаа адал явдал ихтэй. Энэ адал явдал аялал, дурсамжаар дүүрэн байхыг хүн бүр хүсэх буй заа. Дурсамж бүр гэгээн байхыг бас хүснэ.

Хүнийг хайрлаж, хүнд хайрлуулах мэдрэмжийг хүн бүр мэдрэхийг бас хүснэ. Эцэг эхийн хайр, эмээ өвөөгийн хайр, ах эгчийн хайр, халамжит ханийн хайр гээд бүгд л өөр өрөөр мэдрэгддэг.

Хайртай хүмүүстэйгээ халуун дотно яриа өрнүүлэн, хайр халамжаар бялхаж, аз жаргалтай байна гэдэг юугаар ч хэмжээлшгүй аз жаргал билээ.

Гэвч заримдаа бидний хайр дуусчихсан юм шиг байж боломгүй ааш авирыг гаргах юм. Хайртай хүмүүстээ гаргаж буй энэ ааш араншинг судлавал ихэнхдээ согтууруулах ундаа, мансууруулах бодис хэрэглэсэн болон хэтрүүлэн хэрэглэсэнээс үүдэлтэй баймгаа юм.

Цагдаагийн байгууллагад манай аав намайг зодоод байна, энд хоёр хүн зодолдоод байна, үл таних залуу зодох гэж дайраад байна гэх мэт дуудлага, мэдээлэлд ирэхэд дуудлага бүрийн цаана заавал согтуу хүн байдаг.

Архи согтууруулах ундааг хэтрүүлэн хэрэглэсэнээс болоод агсам тавьж, хэл амаар доромжилж байдаг.

Баяр ёслол, уй гашуу, юу ч болсон яагаад заавал архи, согтууруулаа ундааг хэрэглэх ёстой юм бэ?

Бид эгэл жирийн элэг бүтэн амьдралдаа хичнээн хайртай, энэ амьдралдаа хичнээн их сэтгэл хангалуун байдаг билээ дээ.

Гэтэл хар усанд толгойгоо мэдүүлж өөрийн энэ сайхан амьдралаа алдахыг хэн ч хүсэхгүй.

Алддаггүй амьдрал асгардаггүй нулимс гэж байдаггүй гэдэг. Алдаанаасаа болж залуу нас, цаг хугацааг нарсанд өнгөрөөж буй залуусаас “Та үеийнхэндээ болон залуусдаа хандаж юу гэж хэлэх вэ?” гэвэл хоёрхон зүйлээс татгалзаарай гэж зөвлөх байх.

Архи, уур омог. Тиймдээ архи, уур омог амжилт, аз жаргал авчирж байсан гэж сонсоогүй юм байна.

Гэрэл гэгээтэй гэгээ татуулсан эгэл жирийн энэ амьдралдаа сэтгэл хангалуун байж, энхрий сайхан үрсийнхээ ирээдүйг улам гэрэлтүүлэхийн тулд эцэг, эхчүүд нойр хоолоо умартан ажиллаж, хөдөлмөрлөж байна.

Үр хүүхдийнхээ төлөө, хайртай бүхнийхээ төлөө согтууруулах ундаанаас татгалзъя. Эрүүл нийгэм таниас эхлэлтэй.